maandag 18 oktober 2010

Vijf dozen diamanten!

Eindelijk was het zover. Terwijl België weer op z'n kop stond - het compromisvoorstel van verduidelijker Bart De Wever werd 'binnen het uur van de tafel geveegd' door de Franstalige partijen en de NMBS staking zorgde deze ochtend voor meer dan 300km fileleed - trok ik vandaag mijn schooljufschoenen aan om enkele kindjes van klas 2B te interviewen.


Niets over de Belgische politiek - dit wou ik mezelf en die lieve kindjes niet aandoen -, niets over de NMBS staking, neen, vandaag ging ik met hen praten over de mijnramp in Chili.


'Er zaten 33 mensen vast in die mijn', opent Elisabeth. Dat ze exact weet hoeveel mensen er vastzaten weet ze van haar mama. En ook wel van Karrewiet, want daar kijkt ze altijd naar. Eerlijk toegegeven, ik verschiet ervan. Deze kindjes weten ontzettend veel over de mijnramp in Chili. Ze hebben het op de radio gehoord, op Ketnet gezien of in de krant 'gelezen'. Ze weten alle details. Dat de mijn was ingestort, dat die 33 mensen daar héél lang hebben vastgezeten - zeker langer dan één week! - en dat het in Chili was.


Maar waar Chili precies ligt, dat is een goeie vraag. Véééééél verder dan Amerika alleszins, daar zijn ze het over eens. Ook over de manier waarop de Chileense mijnwerkers aan eten zijn geraakt, moeten ze erg lang nadenken. Xander denkt dat de mijnwerkers een 'keigrote' rugzak vol met eten hadden meegebracht en de andere kindjes zijn ervan overtuigd dat ze aten via buisjes die verbonden waren met eten van boven de grond. Dat het heel lang heeft geduurd vooraleer iedereen uit de mijn was, weten ze allemaal wel. Maar over hoe die mensen er uit geraakt zijn, zijn de meningen verdeeld. Ofwel zijn ze via een speciale lift gegaan ofwel werden de mijnwerkers via een buis vol met lucht naar boven gezogen. Zelf zouden ze het misschien aanpakken met een 'superdik' touw en zo de mensen naar boven trekken. Maar daarvoor moet je natuurlijk heel sterk zijn en niet iedereen is dit.


Tot slot vraag ik hen waarom die mensen precies in mijnen werken. Het antwoord op die vraag is volgens hen heel simpel. Die Chileense mijnwerkers werken daar om diamanten te zoeken. En ze halen die daaruit met zo'n 'heel scherpe beitel' en brengen die dan naar boven. Die mijnwerkers hebben ondertussen al zeker vijf dozen diamanten bij hun thuis staan! En zo worden die rijk. Want die mijnwerkers in Chili, dat zijn toch rijke mensen?!

2 opmerkingen:

Labels