De toekomst over de toekomst

Welgeteld tien dagen geleden ging er opnieuw een nieuw jaar van start: met toeters en bellen maakte de wereld (waaronder ook deze blogster) de overgang van 2010 naar 2011.  Talrijke voornemens werden gemaakt en nieuwe toekomstplannen werden gesmeed. Reden genoeg om eens te polsen bij Marwan, Xander, Elisabeth, Lauren en Itziar naar hun toekomstvisie.

Als deze youngsters later groot zijn, zullen zij in een heel groot, modern huis wonen met een zwembad en een grote tuin vol met bloemen en planten. Oké, ze geven eerlijk toe dat ze niet echt weten hoe een modern huis er precies uitziet, maar het kan onmogelijk slecht zijn aangezien mama en papa altijd maar over modern praten.

Dat supergrote huis zal ongeveer vijfhonderd euro kosten - want zoveel kost een huis tegenwoordig - en zullen ze kunnen kopen nadat ze twee maanden hebben gewerkt (redenering: twee maanden werken = vijfhonderd euro, vijfhonderd euro = supergroot, modern huis).

Die vijfhonderd euro zullen ze verdienen met hun droomjob als juffrouw (ongetwijfeld dankzij jouw excellente teaching skills, AS!), dokter of politieman. Uiteraard zullen de dokters in spe geen vieze mensen behandelen. Want ze hebben al eens een man gezien op televisie met dikke vieze bollen over heel zijn lichaam waar haar uitgroeit. Zo’n mensen zullen ze echt niet aanraken en ze hopen dan ook dat ze enkel propere mensen zullen moeten opereren. Niet alleen een dokter, maar ook iemand die in een winkel werkt, kan volgens hen heel veel poen verdienen (tiens tiens, waar blijft mijn poen?). Naar hun werk zullen ze uiteraard rijden met een rode auto (lees: BMW of Porsche) die vooraan twee stoelen heeft, in het midden drie en achteraan opnieuw twee. Kortom, een hele grote auto.

In hun groot, modern grijs/wit huis zullen ze samenwonen met een man/vrouw en twee/drie kinderen. Idealiter hebben ze het liefst allemaal meisjes, aangezien meisjes toch heel wat minder ruziemaken. Xander merkt bovendien terecht op dat heel dat kinderengedoe niet echt een heel aangename periode zal zijn want kindjes maken, dat is echt keivies! Hoewel ze allemaal meisjes willen, beseffen ze ook dat de natuur andere opties in petto kan hebben. Want die ene nonkel die na twee meisjes absoluut een derde wou (de arme man wenste nog een jongetje), kreeg – helaas pindakaas – opnieuw een meisje.

Wanneer ze nog wat ouder zijn, pakweg in 2050, zal de wereld er volgens hen erg lelijk uitzien. In 2050 zullen er immers alleen nog maar ouw pékes rondlopen die klagen en zagen. Die ouw pékes en zijzelf zullen wellicht rondrijden in een vliegende auto, aangezien een uitvinder dat nu al heeft uitgevonden. Hoewel het kan, zullen de youngsters in de toekomst nooit naar de ruimte vliegen, want 1. als je in een raket omhoog geschoten wordt, word je zo misselijk dat je heel je ruimtepak onder kotst en 2. worst case scenario: je raket kan van zijn koers afwijken en je kan terechtkomen op een alienplaneet. En we weten het allemaal, aliens zijn ontzettend bad news. Want die kruipen in je lichaam, onder je huid, en scheuren heel je buik open.

Dus wat de toekomst ook voor hen in petto heeft – modern huis of niet, kinderen of niet, droomjob of niet - één ding weten ze alvast 100% zeker: no way dat zij een van die gekken zullen zijn die 140.000 euro zullen neertellen voor een ritje naar de ruimte.